Ο Βλαντιμίρ Μίλοφ (Vladimir Milov) είναι μόλις 35 ετών, αλλά έχει ήδη διατελέσει αναπληρωτής υπουργός Ενέργειας το 2002. Μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση, ίδρυσε το Ινστιτούτο Ενεργειακής Πολιτικής στη Μόσχα, ένα ανεξάρτητο «think tank» που δεν χάνει ευκαιρία να στηλιτεύει το μονοπώλιο της Gazprom και τη χρήση της ενέργειας ως διπλωματικού όπλου από τη ρωσική κυβέρνηση.
Στην εισήγησή σας προς το Ευρωκοινοβούλιο αναφερθήκατε στο παράδειγμα του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης λέγοντας ότι δεν θα είναι αποδοτικός. Γιατί;
Πιστεύω ότι το κόστος θα είναι πολύ μεγάλο στον αγωγό. Υπολογίστε ότι εάν υπάρχει μεγάλη κίνηση των τάνκερ στο Βόσπορο, η μεταφορά για αναμονή τριών εβδομάδων θα κοστίσει 5 δολάρια παραπάνω για κάθε τόνο. Η μεταφορά με τον αγωγό θα κοστίζει περισσότερο από 7 δολάρια για κάθε τόνο, άρα θα είναι πιο συμφέρον να περιμένεις τρεις βδομάδες. Πάντως, πιστεύω ότι είναι θετικό να υπάρχουν περισσότερες από μία επιλογές: ο Βόσπορος, ο Σαμψούντα-Ζαχούν και ο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης.
Πώς διαγράφονται οι σχέσεις Ρωσίας - Ευρωπαϊκής Ενωσης;
Πολλοί αναλυτές που συζητούν το θέμα της ενέργειας δίνουν μεγάλη σημασία στην ανανέωση της Συμφωνίας Συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ -αντίθετα- η ρωσική κυβέρνηση πιστεύει ότι δεν είναι τόσο σημαντικό και ότι μπορούμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς καμία συμφωνία. Προτιμούν να προχωρήσουν σε μία σοβαρή ανάλυση των πλεονεκτημάτων που προσέφερε στη χώρα η προηγούμενη συμφωνία και να πράξουν ανάλογα. Εάν, λοιπόν, υπάρξει βέτο από την πλευρά της Ε.Ε., τότε και η Ρωσία είναι έτοιμη ν' αντιδράσει και μάλιστα ν' αποσυρθεί εντελώς από τις συνομιλίες. Είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ ν' αποκλείσω.
Δεν υπάρχει κανένα κέρδος, δηλαδή, για τη Ρωσία; Μπορεί εύκολα να γυρίσει την πλάτη της στη συμφωνία;
Η Ρωσία, η παρούσα της κυβέρνηση τουλάχιστον, προτιμά να μη δεσμεύεται με συμφωνίες. Οταν το κάνει, θέλει να λαμβάνει σημαντικά ανταλλάγματα. Ξέρετε, η ρωσική πολιτική παρουσιάζει μια μεγάλη αντίφαση: κλείνει την αγορά της στις ξένες επενδύσεις, αλλά θέλει να επενδύσει η ίδια στην Ευρώπη. Πιστεύω, λοιπόν, ότι θα ζητήσει άνοιγμα των αγορών της Ευρώπης. Και ότι η Ευρώπη, πρέπει με τη σειρά της, να διεκδικήσει το άνοιγμα της ρωσικής αγοράς.
Η Gazprom θα προχωρήσει σε αύξηση των τιμολογίων στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης;
Οι τιμές των μακροπρόθεσμων συμβολαίων με τη Δυτική Ευρώπη καθορίζονται με βάση συγκεκριμένους παράγοντες και κυρίως με βάση την τρέχουσα τιμή του πετρελαίου. Για τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, όμως, η πολιτική είναι διαφορετική και καθορίζεται με βάση διμερείς συμφωνίες. Υπάρχει, λοιπόν, διαφορά στην τιμολόγηση και πιστεύω ότι αυτό έπρεπε να αποτελέσει έναυσμα για την ανάπτυξη μιας κοινής τιμολόγησης στον ευρωπαϊκό χώρο. Δυστυχώς, όμως, οι διμερείς -πολλές φορές μη διαφανείς συμφωνίες- δεν είναι ευέλικτες.
04/03/2007
