Αλλαγή διεύθυνσης
Σίγουρα δεν είναι τέλος. Ειναι καινούργια αρχή. Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία, αλλά πάμε σε δικό μας σπίτι.
Αλλαγή διεύθυνσης
Σίγουρα δεν είναι τέλος. Ειναι καινούργια αρχή. Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία, αλλά πάμε σε δικό μας σπίτι.
Βλέπω την εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη με θέμα την πρόταση να μη γίνονται μετρήσεις τηλεθέασης στα δελτία ειδήσεων. Έχουν μαζευτεί οι τηλεορασάνθρωποι και συζητάνε.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ
Σε απίστευτα αυταρχικές συμπεριφορές επιδόθηκε η γνωστή και ως καθηγήτρια του
ΑΠΘ, Άννα Παναγιωταρέα, στο τμήμα δημοσιογραφίας, κάνοντας φαίνεται απόσβεση
των απολαβών της, από διάφορα πόστα στα οποία την περιφέρουν (εσχάτως και απο
αυτό του τηλεδικαστή κινητοποιήσεων).
Συγκεκριμένα, κατέβασε πανό των φοιτητών δημοσιογραφίας που ανήκουν στην
Πρωτοβουλία Γένοβα και έγραφε "τα ΜΜΕ ανήκουν στο κίνημα και όχι στην
Παναγιωταρέα και τον Πρετεντέρη", έσκισε αφίσες της Πρωτοβουλίας Γένοβα, παρά
τις διαμαρτυρίες φοιτητών από όλους τους πολιτικούς χώρους, που αγανάκτησαν με
την συμπεριφορά η οποία θύμιζε επικεφαλής διμοιρίας των ΜΑΤ και έδιωξε από
συνέλευση τμήματος φοιτήτρια δημοσιογραφίας που είχε δαρθεί ανηλεώς από τα ΜΑΤ
στην διαδήλωση της 8 Μάρτη, μαζί με άλλους φοιτητές από την Θεσσαλονίκη.
Πληροφορούμε την κα Παναγιωταρέα, ότι τα ξερονήσια έχουν κλείσει, η δικτατορία
έπεσε και η λογική του τραμπούκου χωροφύλακα δεν "ψαρώνει" τη νέα γενιά. Την
παραδίδουμε στη χλεύη κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενου πολίτη και δηλώνουμε ότι
είναι μεγάλη μας τιμή να έχουμε αυριανούς συναδέλφους νέα παιδιά που ήδη έχουν
μάθει να αγωνίζονται.
Υπάρχει επεισόδιο του Καραγκιόζη που ν’ αυτορυθμίστηκε ο Χατζιαβάτης;
Παρατηρούν άραγε οι τηλεθεατές ότι λείπουν δύο βασικότατοι παράγοντες; Τα συνδικαλιστικά μας όργανα και κάποια οργάνωση καταναλωτών. Τουλάχιστον ο κύριος Σόμπολος, πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, άνθρωπος της τηλεόρασης, της παρέας, ντε, ούτε καν αυτός δεν προσκαλέστηκε.
Όσο για τους τηελθεατές-καταναλωτές ειδήσεων, τι να πω; Τουλάχιστον υπάρχουν δημοσιογράφοι που αντιστέκονται; Και κάπου κάπου φαίνονται μέσα από τα κείμενά τους. Τηλεθεατές που ν’ αντιστέκονται δεν υπάρχουν;
Κάποτε (καλώς ή κακώς, εγώ ήμουνα μικρή τότε και δεν θυμάμαι καλά), αναγνώστες της «Ελευθεροτυπίας» γιαούρτωσαν το Θέμο Αναστασιάδη. Ούτε ένας δε γιαουρτώνει τηλεορασάνθρωπους σήμερα;
Αναγκαστικές διακοπές
Φυσικά κι ένα blog δεν πρέπει να μένει ανενεργό. Είναι η βάση της φιλοσοφίας του. Έρχονται, όμως, μερικές στιγμές, που δυστυχώς δεν γίνεται διαφορετικά. Θα απουσιάσω, λοιπόν, για δύο περίπου βδομάδες.
Ίσα ν’ανασυνταχθούν οι δυνάμεις στη Γαλλία και να ξεκινήσει η προεκλογική εκστρατεία για τις βουλευτικές εκλογές! Ετσι, μετά το τελευταίο μου σχόλιο για το νικητή απόψε το βράδυ, θα κλείσω το laptop και θα το ανοίξω δύο βδομάδες μετά. Ελπίζω και νωρίτερα αλλά μπορεί και αργότερα.
Ευχηθείτε μου καλή τύχη.
Και στις 8 απόψε θα κάνω ότι μπορώ από τη ΝΕΤ 105,8. Ακουγόμαστε και στο Ίντερνετ.
Τόνοι μελάνι γράφτηκαν και ειπώθηκαν γι’ αυτό το έρμο το ντιμπέιτ (ντεμπά μου την είπε ένας φίλος γαλλόφωνος).
Για ισοπαλία μιλούν όλα τα Ελληνικά αλλά και τα ξένα μέσα ενημέρωσης από ολόκληρο τον κόσμο όπως το Bloomberg
αλλά δίνουν και τις άλλες δύο πιθανότητες:
Το επικοινωνιακό παιχνίδι ήταν εξαιρετικό. Πριν από λίγες μέρες άκουσαν την εξομολόγηση ενός συναδέλφου ο οποίος ήταν παρών σε ένα ελληνικό ντιμπέιτ, όχι επιπέδου πρωθυπουργού βέβαια και αυτό χρόνια πριν αλλά σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Μου έλεγε λοιπόν πώς προετοίμαζαν τον έναν από τους συμμετέχοντες, οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι που θα καθοδηγούσαν τη συνέντευξη. Του έδιναν και τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις από πριν.
Ε, λοιπόν καμία σχέση... Οι δύο υποψήφιοι ήταν πλήρως προετοιμασμένοι, κάθε χτύπημα και κάθε διαξιφισμός μελετημένος. Ο καθένας διάλεξε το στυλ του και έμεινε σε αυτό.
Το πρώτο, πάντως, που μου χτύπησε ήταν ότι οι δύο δημοσιογράφοι, η Arlette Chabot και ο Patrick Poivre d'Arvor, ο δεύτερος μάλιστα είναι ο σούπερ σταρ της Γαλλικής τηλεόρασης, ίσα που άνοιξαν το στόμα τους. Σιγά μην κατάφερνε κανείς από τους σοφολογιότατους τηλεοπτικούς συναδέλφους μου να κάνει το ίδιο. Ήταν εκεί για να διευθύνουν και όχι για να κατευθύνουν ούτε για να υποδεικνύουν.
Το δεύτερο που μου έκανε εντύπωση ήταν η μέθοδος του χρονομέτρου, το οποίο μετρούσε το συνολικό χρόνο, αφήνοντας στους υποψήφιους τη δυνατότητα να επεκταθούν σ’ ένα θέμα και να χαλαρώσουν σε κάποιο άλλο.
Η Σεγκολέν πήρε νωρίς ένα προβάδισμα 2 λεπτών, το οποίο το κράτησε σε όλη τη διάρκεια. Μελετημένο ήταν κι αυτό, αν θέλετε τη γνώμη μου, και ο Σαρκοζί την άφησε επίτηδες να πάρει το πλεονέκτημα.
Όσο για το περιεχόμενο, πιστεύω πώς η Σεγκολέν έξυσε όσο μπορούσε το μένος του μετώπου αντι-Σαρκοζί που έχει δημιουργηθεί στη Γαλλία. Προσπάθησε να δείξει «να ποιος είναι αυτός που θέλει να γίνει ο Πρόεδρός σας» και νομίζω ότι το κατάφερε. Τώρα αν τα κατάφερε τόσο καλά ώστε να κερδίσει το 15% που της λείπει, αυτό θα το δούμε.