Η Ευρώπη πίσω από τις κάμερες

Μετά το μακιγιάζ, οι καλεσμένοι του τοκ-σόου περνάνε στο στούντιο.

Το ντεκόρ είναι λιτό αλλά εντυπωσιακό, σημαίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και πανοραμική θέα του Στρασβούργου έξω από το γυάλινο κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

«Ησυχία γυρίζουμε».

Ο Πάνος Μπεγλίτης, ο Δημήτρης Παπαδημούλης και ο Κωστής Χατζηδάκης με συντονιστή τον Κώστα Αργυρό συζητάνε τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, ακριβώς έξω από την αίθουσα συνεδριάσεων, το «ημικύκλιο», στο «καλό στούντιο». Δεν πρόκειται για εκπομπή που θα παιχτεί σε κάποιο από τα μεγάλα κανάλια, αλλά για «κονσέρβα» που θα μοιραστεί τις επόμενες μέρες από το ελληνικό Regional News σε κανάλια της περιφέρειας. Και γυρίζονται κι άλλες εκπομπές σαν κι αυτήν στη διάρκεια της εβδομάδας.

Τα ελληνικά περιφερειακά μέσα γνωρίζουν πώς να αξιοποιούν στο έπακρο τις δυνατότητες που προσφέρει το Ευρωκοινοβούλιο στα μέσα: τηλεόραση, ραδιόφωνο, φωτογραφίες, ο καθένας μπορεί να κάνει την παραγωγή του, στα στούντιο, με τη βοήθεια των τεχνικών που εργάζονται εκεί και επιβαρύνεται μόνο με τα έξοδα αποστολής του βίντεο. Αυτό ισχύει μόνο για την τηλεόραση γιατί τα «ελαφρά» αρχεία του ήχου και της φωτογραφίας φεύγουν απ’ ευθείας με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

H φωνή του Γιάννη Βαρβιτσιώτη ταξιδεύει στον κυβερνοχώρο για να καταλήξει στη Θεσσαλονίκη.

«Να μοντάρουμε;», ρωτά ο τεχνικός, που εκτός από το επάγγελμά του γνωρίζει άπταιστα τρεις γλώσσες. «Ασε, θα το κάνουν εκεί».

Υπάρχει βέβαια και η δυνατότητα της ζωντανής σύνδεσης, οπότε ο ραδιοφωνικός σταθμός βαρύνεται με τα έξοδα ενός τηλεφωνήματος μέσω γραμμής ISDN. Γιατί άραγε τα μεγάλα μέσα δουλεύουν σχεδόν αποκλειστικά με ανταποκρίσεις μέσω κινητού τηλεφώνου;

Άγνωστος ο αριθμός των δημοσιογράφων, φωτογράφων και τεχνικών -εκτός από εκείνους που εργάζονται για την ΕΕ- που καλύπτουν κάθε φορά την Ολομέλεια: μετακίνηση ανταποκριτών από Βρυξέλλες, ειδικές αποστολές, προσκλήσεις του Ευρωκοινοβουλίου, εθνικά συνεργεία που έρχονται για να καλύψουν έναν αρχηγό κράτους σε επίσκεψη. Στην αίθουσα Τύπου υπάρχουν περίπου διακόσιες θέσεις, οι περισσότερες από αυτές μόνιμα κλεισμένες από κάποιο μέσο. Κάθε θέση είναι εξοπλισμένη με οθόνη τηλεόρασης, εσωτερικό κύκλωμα αλλά και όλα τα δορυφορικά εθνικά δίκτυα των κρατών-μελών και τηλέφωνο, το οποίο όμως χρεώνεται. Υπολογιστές δεν υπάρχουν, ο καθένας φέρνει το φορητό του, όμως εδώ και λίγο καιρό υπάρχει ασύρματη ευρυζωνική σύνδεση με το διαδίκτυο για όλους.

Ένα μεγάλο κομμάτι του Γραφείου Τύπου του Ευρωκοινοβουλίου ασχολείται με καθαρά τεχνικά θέματα: προγραμματισμός, αρχεία, στούντιο. Κάθε δημοσιογράφος πρέπει να διαπιστευτεί από το γραφείο που αντιστοιχεί στο μέσο του. Οι φωτογράφοι και τα συνεργεία χρειάζονται ειδικές άδειες.
Η δουλειά είναι σκληρή, η Ολομέλεια εργάζεται δωδεκάωρο, 9 το πρωί με 9 το βράδυ, κάποιες φορές και αργότερα. Και ανάμεσα στις επίσημες εκδηλώσεις: ομιλίες, συνεντεύξεις Τύπου, πρέπει να κλειστούν και τα κατ’ ιδίαν ραντεβού για αποκλειστικές συνεντεύξεις ή για αλίευση παρασκηνίων. Ο δε πρωτάρης, δεν μπορεί καν να προσανατολιστεί στους δαιδάλους των κτιρίων. Επίσης πρέπει να γνωρίζει και τους άγραφους κώδικες. Ενας ευρωβουλευτής θα δώσει συνέντευξη στον Τύπο στο γραφείο του αλλά ποτέ στην τηλεόραση: τα φώτα σφυρίζουν!