Για το χρώμα της έγχρωμης ψήφου

Εκρήξεις στα προάστια φοβάται η γαλλική αστυνομία, και την περασμένη Τετάρτη συγκάλεσε σύσκεψη για την αντιμετώπισή τους. Οι εκρήξεις αναμένονται σε περίπτωση που πρόεδρος της χώρας εκλεγεί ο Νικολά Σαρκοζί.

Το μήνυμα των προαστίων στον πρώτο γύρο είναι σαφές: ψήφισαν Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Σε ολόκληρες περιοχές τα ποσοστά της ήταν εντυπωσιακά: Στο διαμέρισμα Σεν σαν Ντενί, για παράδειγμα, ξεπέρασε το 40%, ενώ ο Σαρκοζί δεν έφτασε ούτε το 20%. Σε κάποιες, μάλιστα, περιπτώσεις η σοσιαλίστρια υποψήφια πήρε μέχρι και 60%. Το ΚΚΓ πήρε πάνω από 4% (λιγότερο από 2% στην επικράτεια). Αντίστοιχα, τα ποσοστά των άλλων κομμάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς ήταν ανεβασμένα, ενώ οι Μπαϊρού και Ζαν Μαρί Λεπέν είχαν, όπως και ο Σαρκοζί, χαμηλότερα ποσοστά από το εθνικό τους σκορ.

Πριν, όμως, από τον πρώτο γύρο η ψήφος των γαλλικών προαστίων, όπου σημειώθηκαν τα επεισόδια πριν από ένα χρόνο, ήταν το μεγάλο μυστήριο. Ολες οι πολιτικές δυνάμεις έβαλαν ένα μεγάλο ερωτηματικό δίπλα στις πόλεις με εξωτικά ονόματα (Κλισί σου Μπουά, Επινέ σιρ Σεν, Αρζαντέιγ). Κανείς δεν έχει καταλήξει σε συμπεράσματα γιατί λείπουν τα συγκριτικά στοιχεία, αφού κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε ασχοληθεί με τα φτωχά προάστια, ίσως γιατί επί σειρά ετών, οι μετανάστες, Γάλλοι δεύτερης γενιάς και οι «αυθεντικοί» Γάλλοι συνυπήρχαν.

Τα τελευταία χρόνια, όμως, η σύνθεση άλλαξε και τα προάστια κατοικούνται κυρίως από Γάλλους δεύτερης γενιάς, αραβικής καταγωγής και προσφάτως προσηλυτισμένους στο μουσουλμανισμό. Αλλαξε, ωστόσο, και η αντίληψη της ταυτότητας από τους νέους των προαστίων, οι οποίοι διεκδικούν τώρα την ίδια θέση με τους Γάλλους που ονομάζονται Ντιντιέ και όχι Ρασίντ. Αλλαξαν, τέλος, οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες στη χτυπημένη από την κρίση χώρα, όπου η εύρεση εργασίας έχει γίνει γολγοθάς. Ετσι, στις τελευταίες εκλογές, όλοι οι υποψήφιοι διεκδίκησαν την «ψήφο των προαστίων», χωρίς καλά καλά να γνωρίζουν και οι ίδιοι ποια είναι αυτή η ψήφος.

Ολοι, έκαναν μια επίσκεψη στις πιο καυτές περιοχές. Από τον Ζαν-Μαρί Λεπέν, ο οποίος αξίωσε την ψήφο των «καθαρών» Γάλλων και μερίδας των αραβογενών ποντάροντας στον αντισημιτισμό τους, μέχρι το ΚΚΓ, για το οποίο κάποιες από τις περιοχές αυτές αποτελούν παραδοσιακά οχυρά. Ο δε Σαρκοζί θεώρησε πρέπον να εμφανιστεί με ισχυρότατη συνοδεία, η οποία μάλιστα ξεπερνούσε τον αριθμό των οπαδών που τον υποδέχτηκαν. Από το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου αποδείχτηκε ότι είχε δίκιο.

Τα προάστια λοιπόν ύψωσαν τη φωνή τους κι εδώ και πολλές μέρες κυκλοφορούν φήμες ότι σε περίπτωση εκλογής του Νικολά Σαρκοζί, το βράδυ της Κυριακής θα ξεσπάσουν επεισόδια. Για τους νέους των προαστίων, «τους προερχόμενους από μετανάστευση», όπως είναι η επίσημη ονομασία τους, ο Σαρκοζί είναι ο εκπρόσωπος «των μπάτσων». Μπορεί τα μέσα ενημέρωσης να μην ασχολούνται ιδιαίτερα μαζί τους, τους τελευταίους μήνες, όμως η κατάσταση παραμένει έκρυθμη και μικροσυμπλοκές σημειώνονται καθημερινά.

Δεν είναι, βέβαια, όσοι ψήφισαν Σεγκολέν Ρουαγιάλ ή ριζοσπαστική αριστερά που βρίσκονται στο κέντρο των συγκρούσεων με την αστυνομία. Αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι εκείνοι που πληθαίνουν τις γραμμές των συμμοριών, οι οποίες βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους και εκείνοι που τα σπάνε ύστερα από ποδοσφαιρικούς αγώνες... Ομως τα ΜΑΤ (CRS), πολιτική ηγεσία των οποίων ήταν ο Νικολά Σαρκοζί, δεν κάνουν διακρίσεις.

Στα προάστια, το μέτωπο που δημιουργήθηκε κατά του Σαρκοζί είναι σκληρό και εξακολουθεί να μην είναι στην πλειονότητά του πολιτικό. Ο Σαρκοζί επέλεξε το δρόμο της βίας και της καταστολής, αντί εκείνον της ενσωμάτωσης που υποσχέθηκε η Ρουαγιάλ. Μπορεί να μην καταφέρουν να τον εμποδίσουν να καθήσει στον προεδρικό θώκο, σίγουρα, όμως, θα προσθέσουν μερικές καρφίτσες στην έδρα του.