Μπορεί ο Μπεϊρού να απειλεί και ο Λεπέν να τρομάζει, όμως οι μονομάχοι για τη θέση του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας είναι δύο. Στο ταξίδι της ΚΕ στη Γαλλία συναντήσαμε δύο υψηλόβαθμα στελέχη στο πλευρό τους. Την Ροζλίν Μπασελό, αναπληρωτή ΓΓ του UPM και τον ο Ζιλ Σαβαρί, εκπρόσωπο Τύπου της Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Η Μπασελό διετέλεσε εκπρόσωπος τύπου του Ζάκ Σιράκ, το 2002, και υπήρξε υπουργός οικολογίας και αειφόρου ανάπτυξης (2002-2004). Ο καθηγητής Σαβαρί, αντίθετα, είναι από τα ανερχόμενα νέα στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Οι τόνοι έχουν πια σηκωθεί και η μάχη είναι στήθος με στήθος…
Ροζλίν Μπασελό (Roselyn Bachelot-Narquin), αναπληρωτής γραμματέας UMP
Πώς διαρθρώνεται η καμπάνια σας;
Γύρω από την εξαιρετική ιδεολογική δουλειά που έκανε ο Νικολά Σαρκοζί και εκφράζεται μέσα από τους μεγάλους λόγους του, λόγους μίας, μιάμισης ώρας, στην αρχή της καμπάνιας και μάλιστα εργάστηκε ο ίδιος και αφιέρωσε πολύ χρόνο σ’ αυτό. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που υπάρχει αναφορά στο λόγο στη Νιμ ή στο λόγο στο Σεν Ετιέν. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει και το Διαδίκτυο και φυσικά οι συγκεντρώσεις, μόνο την περασμένη εβδομάδα παραβρέθηκα σε 19, μικρές και μεγάλες, από χωριά όπου έρχονται δέκα κάτοικοι μέχρι τις πολυάριθμες συγκεντρώσεις στις μεγαλουπόλεις.
Ποιο είναι το θέμα που βρίσκεται στην καρδιά της εκστρατείας;
Το κεφάλαιο εργασία και η δυνατότητα να μπορεί κάποιος να κερδίσει περισσότερα χρήματα αλλά και να εργαστεί περισσότερο. Η νομοθεσία για τη μείωση του χρόνου εργασίας στη Γαλλία είχε διπλά καταστροφικό αποτέλεσμα. Από τη μία δεν επέτρεψε την καταπολέμηση της ανεργίας και από την άλλη συνέθλιψε την αγοραστική δύναμη των πολιτών. Η Γαλλία είναι η ευρωπαϊκή χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό μισθωτών που κερδίζουν μόνο το βασικό μισθό. Απέναντι σ’ αυτό δεν μπορούμε να έχουμε ένα όραμα μαλθουσιανό σαν αυτό των Σοσιαλιστών. Μαζί μ’ αυτό έρχεται η τόνωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αλλά και η χρηματοδότηση της έρευνας και της ανάπτυξης.
Σας ανησύχησε η άνοδος του κυρίου Μπεϊρού;
Παρακολουθούμε ένα ιστορικό φαινόμενο: το θάνατο του Σοσιαλιστικού Κόμματος με τη σημερινή του μορφή. Ο θάνατός του δεν έχει σχέση με την ίδια την κυρία Ρουαγιάλ και να την κατηγορούμε γι’ αυτό είναι άδικο. Οφείλεται στην ανικανότητα του ΣΚ να επιλέξει ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατία και τον αρχαίο-σοσιαλισμό μαρξιστικού τύπου πάνω στον οποίο ιδρύθηκε και που σήμερα είναι εντελώς ξεπερασμένος. Η μη επιλογή που ενσαρκώνεται στο πρόσωπο της κυρίας Ρουαγιάλ, άφησε χώρο σ’ ένα κόμμα του κέντρου, το UDF, να καλύψει το χώρο της κεντροαριστεράς.
Ακούστε ΕΔΩ τη συνέντευξη στα Γαλλικά. Η κυρία Μπασελό ξεκινά από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα του Νικολά Σαρκοζί.
Ζιλ Σαβαρί (Gilles Savary), Εκπρόσωπος Τύπου της Σεγκολέν Ρουαγιάλ
Συσπείρωση Σαρκοζί, εσωκομματικά προβλήματα για τη Ρουαγιάλ, μείωση της εκλογικής βάσης της αριστεράς, άνοδος Μπεϊρού, αριθμητικά η κυρία Ρουαγιάλ έχει τη δυνατότητα να εκλεγεί;
Ο Σαρκοζί ριζοσπαστικοποίησε τη δεξιά από δύο πλευρές. Κατ’ αρχήν στο κοινωνικό επίπεδο είναι καθαρά αντιδραστικός: ακολουθεί τον Ζάν-Μαρί Λεπέν σε πολλά θέματα: σκεφτείτε μόνο την πρότασή του για υπουργείο Μεταναστών, που μας γυρίζει πίσω στην εποχή του Πετέν και το υπουργείο Εβραίων. Και σε οικονομικό επίπεδο, όμως, στη Γαλλία δεν υπήρξε ποτέ υποψήφιος τόσο ξεκάθαρα νεοφιλελεύθερος. Οι προτάσεις του είναι ακόμα σκληρότερες από εκείνες της Μάργκαρετ Θάτσερ. Ομως οι ψηφοφόροι είναι πολύ περισσότερο κινητικοί από πριν και είμαι σίγουρος πώς υπάρχει η διάθεση στον κόσμο να μπει φραγμός στην εκλογή Σαρκοζί κι έτσι αρκετοί από τους ψηφοφόρους του Μπεϊρού –εκτός από τους αριστερούς- θα ψηφίσουν τη Σεγκολέν στο δεύτερο γύρο.
Δεν είναι, ακριβώς, αυτοί οι λόγοι που θα έπρεπε να οδηγήσουν σ’ ένα ξεκαθάρισμα του προφίλ του κόμματος;
Απολύτως, αλλά όχι μέσα στην εκστρατεία. Πιστεύω ότι υπάρχει η ανάγκη να ξεκαθαρίσουμε τη γραμμή μας. Ναι, είμαστε αριστεροί αλλά επί Φρανσουά Μιτεράν κάναμε δέκα χρόνια πολιτική του ισχυρού φράγκου, ιδιωτικοποιήσαμε επί Ζοσπέν. Η πολιτική μας είναι μάλλον σχιζοφρενική: ριζοσπαστική στα λόγια, σοσιαλδημοκρατική στην άσκηση της εξουσίας. Ενα μέρος της πτώσης της αριστεράς είναι ότι ο κόσμος κουράστηκε από αυτό. Η νίκη της Σεγκολέν είναι ότι κατάφερε να πλησιάσει και πάλι τα λαϊκά στρώματα μιλώντας τους για την καθημερινότητα, την εκπαίδευση… Γεμίζουμε τις αίθουσες όπως ποτέ πριν. Και ας μην ξεχνάμε ότι μόνο ο Μιτεράν το 88 είχε καλύτερα ποσοστά από τη Σεγκολέν σήμερα.
Ακούστε ΕΔΩ τη συνέντευξη στα Γαλλικά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου