Ο γύρος του κόσμου σε 24 ώρες

Κάθε Γάλλος πρόεδρος -επί 5ης Δημοκρατίας, τουλάχιστον- πρέπει ν' αφήσει πίσω του μεγάλα έργα που θα δοξάσουν το όνομά του: Ο Πομπιντού έφτιαξε το περίφημο μουσείο Μπομπούρ, ενώ ο Μιτεράν ξεπέρασε κάθε άλλον με τα αυτοκρατορικά έργα της πυραμίδας του Λούβρου, την αψίδα της Ντεφάνς, την Εθνική Βιβλιοθήκη και πολλά άλλα. Τι έμενε λοιπόν, για τον Ζακ Σιράκ, ο οποίος συνέπεσε, μάλιστα, με εποχή οικονομικής ύφεσης;

Το μεγάλο όνειρο της ανάστασης της γαλλοφωνίας σε ολόκληρο τον κόσμο με επιστέγασμα το κανάλι συνεχούς ενημέρωσης France 24 που βγήκε στον δορυφορικό αέρα στις 6 Δεκεμβρίου. Εκπέμπει σε δύο γλώσσες, γαλλικά και αγγλικά, ενώ αύριο κάνει την πρεμιέρα του και στην αραβική γλώσσα.

Αντίθετα με άλλα κανάλια που εκπέμπουν σε μία συχνότητα και υπάρχουν διαφορετικές γλώσσες στην επιλογή ήχου, το France 24 επέλεξε τον δύσκολο δρόμο των πολλαπλών παραγωγών. Για παράδειγμα, κάθε απόγευμα στο ωριαίο στρογγυλό τραπέζι οι καλεσμένοι είναι διαφορετικοί σε κάθε γλώσσα. Εκτός εάν κάποιος από αυτούς μπορεί να μιλήσει πολλές γλώσσες: τότε περνά ένα μισάωρο στο ένα στούντιο και ένα μισάωρο στο άλλο.

Το ίδιο συμβαίνει και με τη συνέντευξη της ημέρας. Αποφασίζεται το θέμα και κάθε γλώσσα έχει τον καλεσμένο της. Τυχαίνει, όμως, ο ένας καλεσμένος να μπορεί να συνομιλήσει σε δύο γλώσσες και τότε γίνονται δύο διαφορετικές μαγνητοσκοπήσεις. Ποτέ διερμηνεία.

Οι δημοσιογράφοι είναι νέοι και πολυτάλαντοι, ενώ δεν λείπουν και τα «ονόματα» που διανθίζουν με «ένθετα» το πρόγραμμα. Το χρώμα που κυριαρχεί είναι το μπλε, ενώ στο φόντο των ειδήσεων διακρίνεται η αίθουσα σύνταξης.

Ο Ζακ Σιράκ επέμεινε στο όραμά του και βοήθησε προσωπικά να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια κατά τη φάση σχεδιασμού του France 24. Ενα από αυτά ήταν και το ιδιοκτησιακό καθεστώς: το France 24 δημιουργήθηκε από τη σύμπραξη της δημόσιας γαλλικής τηλεόρασης, France Television, και του μεγαλύτερου ιδιωτικού καναλιού του TF1.

Με προίκα 80 εκατομμύρια ευρώ για τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του και περίπου 200 δίγλωσσους ή τρίγλωσσους δημοσιογράφους, το France 24 θέλει να παρουσιάσει «τη γαλλική ματιά στα διεθνή γεγονότα» και φιλοδοξεί να σταθεί επάξια δίπλα στο CNN, το BBC international και το Al-Jazeera, που έχει ήδη κάνει το μεγάλο άνοιγμα στο αγγλόφωνο κοινό.

Όσο σοβινιστική και ν' ακούγεται η «γαλλική ματιά», είναι γεγονός πως το κανάλι είναι ισάξιο με τους άλλους μονομάχους αλλά έχει το πλεονέκτημα της ακομπλεξάριστης παρουσίασης σε σχέση με ειδήσεις ταμπού για τους άλλους. Ήδη τις πρώτες μέρες λειτουργίας του ασχολήθηκε με την έκθεση Μπέικερ για το Ιράκ, κάτι αδιανόητο για τους άλλους.

Το δεύτερο μεγάλο του πλεονέκτημα είναι ότι -τουλάχιστον για την ώρα- έχει ελάχιστες διαφημίσεις. Επίσης παρουσιάζει και θέματα πολιτισμού και μάλιστα από εντελώς νεανική σκοπιά. Και το τελευταίο είναι ότι στον όρο «διεθνή» περιλαμβάνει κι ένα έδαφος ξεχασμένο από τους άλλους, την Αφρική. Ετσι το καινούριο αραβόφωνο κανάλι θ' απευθύνεται και στις χώρες του Μαγρέμπ, προνομιακό χώρο για τους Γάλλους. Σε πρώτη φάση το τρίτο κανάλι θα εκπέμπει 5-9 το βράδυ.

Ρωτάμε την Ανιές Λεβαλουά, διευθύντρια του αραβόφωνου καναλιού, αν το κανάλι σκοπεύει να «χτυπήσει» το Al-Jazeera. «Ο τελικός μας στόχος είναι φυσικά να αναδειχτούμε σε ανταγωνιστές του», μας εξηγεί. «Όμως, με τέσσερις ώρες πρόγραμμα στην αρχή θα αρκεστούμε απλώς να διεκδικήσουμε κι εμείς μια θέση. Περιμένουμε πολλά από το αραβόφωνο κανάλι. Πριν από λίγες μέρες έκανα μια μεγάλη περιοδεία: Μαρόκο, Αλγέρι, Κάιρο, Ντουμπάι και διαπίστωσα ότι ο κόσμος που ήδη αγκάλιασε τα δύο πρώτα κανάλια περιμένει να υποδεχτεί και το αραβικό».

Ενώ το λανσάρισμα των δύο πρώτων καναλιών καθυστέρησε, το αραβικό βγαίνει στον αέρα δύο μήνες νωρίτερα σε σχέση με τον προγραμματισμό. Μήπως για να προλάβει τις εκλογές και την ολοκλήρωση του ονείρου του Ζακ Σιράκ πριν την αναχώρησή του;

«Δεν υπήρξε ποτέ παρέμβαση από αυτήν την πλευρά. Δεν ξεκινήσαμε τον Δεκέμβρη μαζί με τα άλλα δύο γιατί θέλαμε πρώτα να βεβαιωθούμε ότι όλα πάνε καλά. Είχα ήδη δημιουργήσει μια ομάδα είκοσι δημοσιογράφων για την ιστοσελίδα και διαπίστωσα ότι ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε και την τηλεόραση. Ζήτησα, λοιπόν, από τον πρόεδρο Αλέν ντε Πουζιγιάκ να βάλει μπρος νωρίτερα».

Η μετάδοση του καναλιού είναι δωρεάν. Στην Ελλάδα υπάρχει στην πλατφόρμα της Nova και μέσω Διαδικτύου από τη Vivodi (IPTV).