Οι νέοι προσελκύουν ιδιαίτερα την προσοχή όλων των υποψηφίων στις συγκεκριμένες εκλογές. Οχι μόνο γιατί αποτελούν το φρέσκο αίμα στο εκλογικό σώμα και καλό θα είναι να τους κερδίσεις από την πρώτη τους φορά αλλά γιατί τα τελευταία χρόνια, τα κινήματα αντί- Σύμβασης Πρώτης Εργασίας και αντί-μεταρρύθμισης του μπακαλορεά, έφεραν τους νέους στο δρόμο αλλά και πιο κοντά στην πολιτική. Οι επίσημες ιστοσελίδες των υποψήφιων είναι γεμάτες ήχο, εικόνα και χώρο για συζήτηση. Με πρώτους βέβαια τους δύο διεκδικητές του τίτλου, Νικολά Σαρκοζί και Σεγκολέν Ρουαγιάλ.
Τα ευρυζωνικά δίκτυα (μεγάλης ταχύτητας ή δίκτυα ADSL), τα οποία είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα στη Γαλλία, επιτρέπουν, πέρα από το κλασικό κείμενο και τον ήχο, τη χρήση των vpods. Σε αναλογία με τα pods (αρχεία ήχου), τα v(ideo)pods είναι αρχεία εικόνας που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Ο καθένας μπορεί να φτιάξει το δικό του με μία ερασιτεχνική κάμερα και να το «φορτώσει». Ομως εκτός από την κομματική προπαγάνδα και τις καθαρά προσωπικές παρουσιάσεις υπάρχουν και θεσμοθετημένες προσπάθειες.
Για παράδειγμα το blog presidentielle που γεννήθηκε από τη συνεργασία του ραδιοφωνικού σταθμού «lemouv», του τελευταίου τέκνου της Γαλλικής δημόσιας ραδιοφωνίας που απευθύνεται αποκλειστικά στους νέους και του νεανικού περιοδικού «Phosphore», του οίκου Bayard Press, που ειδικεύεται εδώ και πολλά χρόνια στα παιδικά και νεανικά περιοδικά. «Θελήσαμε ν’ αφήσουμε το λόγο στους νέους», εξηγεί στην «ΚΕ» ο αρχισυντάκτης του «phosphore», Εμανουέλ Νταβίντενκοφ.
Κοιτώντας τις σελίδες, ο αναγνώστης ανακαλύπτει καθαρή δημοσιογραφική δουλειά, με εντελώς νεανικό μάτι: εντιτόριαλς, συνεντεύξεις, αναλύσεις, ρεπορτάζ, γελοιογραφίες. Πώς γίνεται αυτό; «Ηρθαμε σ’ επαφή με το δίκτυο των σχολικών και πανεπιστημιακών εφημερίδων και είναι οι νεότευκτοι δημοσιογράφοι που γεμίζουν τις σελίδες». Στη Γαλλία υπάρχουν 200 τέτοια εφημεριδάκια που αντιπροσωπεύουν το 10% των ιδρυμάτων. Από εκκολαπτόμενους δημοσιογράφους άλλο τίποτα. Το blog έχει διαχειριστή κι αυτό σημαίνει ότι τα κείμενα πρέπει να εγκριθούν, κυρίως για λόγους δεοντολογίας, πριν βγουν στον αέρα. «Στην πράξη επειδή ακριβώς υπάρχει διαχείριση, οι νέοι προσέχουν πολλοί τι γράφουν κι έτσι τελικά δεν υπάρχει καμία παρεμβολή στη δουλειά τους. Επίσης διαπίστωσα ότι αντί να τους ενοχλήσει, τους κάνει να αισθάνονται πιο σημαντική αφού η εργασία τους «εγκρίνεται» από κάποιον επαγγελματία», υποστηρίζει ο Νταβίντενκοφ. Στις τρεις εβδομάδες της λειτουργίας του, το blog έχει δεχτεί 20.000 επισκέψεις! «Το μέλλον δεν βρίσκεται στα προσωπικά blogs, αλλά σ’ εκείνα που έχουν περιεχόμενο, το οποίο ο χρήστης μπορεί να εμπιστευτεί», καταλήγει ο Νταβίντενκοφ.
Τα blogs για τις εκλογές είναι αμέτρητα. Αν θέλει κάποιος να πάρει μια εικόνα δεν έχει παρά να πληκτρολογήσει «presidentielles» (προεδρικές) σε μία μηχανή αναζήτησης. Πιθανόν να πέσει πάνω στο blog του Λοΐκ λε Μερ, του blogger που έχει γίνει τόσο δημοφιλής, ώστε ο υποψήφιος της δεξιάς Νικολά Σαρκοζί, του παραχώρησε την πρώτη του blog-συνέντευξη. Πιθανόν, επίσης, να πέσει πάνω στο βαρύ πυροβολικό της πολιτικής προπαγάνδας τα βίντεο «ο αληθινός Σαρκοζί» και «η αληθινή Σεγκολέν».
Το πρώτο, ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο, παρουσιάζει «ένδοξες» στιγμές του Σαρκοζί – όπως να λέει τους νεαρούς διαδηλωτές «κανάγιες».
Πρόκειται για μία επαγγελματική δουλειά αρνητικής πολιτικής διαφήμισης –όχι λιγότερο συγκλονιστικής γι’ αυτό-, η οποία κυκλοφόρησε, δήθεν ερασιτεχνικά, στο δίκτυο τον Ιούλιο. Λίγο αργότερα ήρθε η απάντηση, με το βίντεο «ο αληθινός αληθινός Σαρκοζί», το οποίο μάλιστα βρισκόταν και στην ιστοσελίδα του κόμματος.
Όμως μπροστά στο
Το ίδιο επαγγελματικό αλλά με λιγότερο υλικό, επικεντρώνεται κυρίως στις γκάφες της σοσιαλίστριας υποψήφιας, όπως τις θετικές δηλώσεις της για την κινεζική δικαιοσύνη!
Εκτός από την αρνητική διαφήμιση χρησιμοποιούνται και άλλα μέσα, όπως η διασπορά ψευδών ειδήσεων. Εξαιτίας τους, το ζεύγος Ρουαγιάλ-Ολάντ αναγκάστηκε να δημοσιεύσει τα στοιχεία της περιουσίας τους για να καταπνίξει τις φήμες που τους παρουσίαζαν μεγαλοιδιοκτήτες και επιχειρηματίες.
Για την ώρα, η διεύρυνση των μέσων της εκλογικής καμπάνιας καθώς και οι συζητήσεις μέσα στο Διαδίκτυο δεν έχουν επιφέρει αλλαγές στην ίδια τη φύση της καμπάνιας. Για την πραγματική επανάσταση χάρη στην τεχνολογία, όπου οι χρήστες αντί να κουβεντιάζουν θα συνδιαμορφώνουν θέσεις και προτάσεις θα πρέπει να περιμένουμε ακόμη. Οσο για τη χώρα μας, χωρίς καθολική ευρυζωνική πρόσβαση θ’ αργήσουμε ακόμη πολύ να δούμε οποιεσδήποτε αλλαγές στην προεκλογική στρατηγική.
